Duitsland had een steeds groot tekort aan arbeiders in de fabrieken en eiste dat de voormalige Nederlandse militairen zich als krijgsgevangen zouden melden. Zij zouden in de oorlogsindustrie tewerk gesteld worden. Als antwoord hierop braken er overal in Nederland stakingen uit. Ook in de regio Maasduinen.

De maatregelen van de bezetter tegen de Limburgse mijnwerkers werden eveneens steeds strenger. Er werd o.a. een verplichte zondagsdienst ingevoerd. In de 12 Limburgse mijnen werd het werk stil gelegd. Daarop volgden overal in de provincie stakingen.

Deze gebeurtenissen in april en mei 1943 kostten het leven van 7 inwoners uit Zuid- en Midden Limburg. Zij werden op De Hamert door een Duits vuurpeloton vermoord op 2 mei 1943. Na de oorlog werden de lichamen van de slachtoffers herbegraven.

De heer Martin van der Weerde is historicus en was jarenlang docent Geschiedenis. Daarnaast is hij betrokken bij diverse onderzoeken en publicaties op het gebied van de historie in Zuid-Limburg. Hij heeft intensief onderzoek gedaan naar het verloop van de Mijnwerkersstaking in 1943. Deze avond vertelt hij meer over de achtergrond van de stakingen, de impact van de strenger wordende bezetter en over de stakers, voor wie het verzetsmonument is opgericht.